Environmental Lounge Cafe
Poëtische kunstzinnige kolder
Jeroen de Leijer en Frans van der Meer hebben goed opgelet in de aanloop naar het café. Want er is een 'stortvloed van klachten' gekomen dat er te weinig vrouwen in het programma zaten. (Helemaal geen een, om precies te zijn.) Frits H. Ganzewinkel weet te melden dat "het vooral mannen zijn die klagen dat er te weinig vrouwen zijn. Daar gaan we iets aan doen." Stadsbioloog Bert Bruininga weet immers alles van vrouwen; de vrouwelijke biologie en nu we het er toch over hebben, ook de vrouwelijke schaamluis. "En Bert eet ook veel uit zijn neus," verwijst de DJ naar de circulaire economie. Helaas neemt Bert Bruininga zijn telefoon niet op.
Otto Vogelenzang onthult dat hij vanavond heeft meegedaan met de gedichtenwedstrijd.
Een duif van Ko de Laat
Pikt een amuse uit de tegelnaad.
Helaas heeft bij niet gewonnen.
Eefje Wentelteefje blijkt ook dichteres, althans ze zet haar eerste schreden op het poëziepad. Ze maakt bijzondere gedichten met de vorm van een palindroom. Je moet ze dus van voor naar achter kunnen lezen en ook van achter naar voor.
Otto Pap
Otto Pap
Anna Otto
Lepel Pap
Parterretrap
Otto dood!
Eefje heeft ook een heel actueel gedicht gemaakt onder de titel
File
Auto auto auto auto
Vrachtwagen
Auto vrachtwagen
Vrachtwagen auto auto
auto auto auto auto.
Een speciale gast betreedt het podium. Iemand die alles weet van schaamluis: aannemer Fred van Boesschoten. Fred vertelt dat hij een levende schaamluis in zijn snor heeft zitten. "Gekregen van de wc-bril."
Ferry van de Zaande wordt geraadpleegd als expert taalvaardigheid. Hij vindt het godgeklaagd: "De minse kunnen himmel nie meer praote." Om de achteruitgang te stoppen bieden Frits en Otto een cursus Tilburgs aan, met Ferry als native speaker. Het blijkt de kortste taal ter wereld:
Heu? - Wat zegt u?
Hoj! - Goedendag.
Hej! - Mag ik u wat vragen?
Hoi! - Dank u voor de informatie!
Ow... - Dat ziet er goed uit!
Oh?! - Ik geloof er niets van.
Enfin, de grammatica is duidelijk.
Een poppenspeelster kondigt zich aan: Lidewij Naaktgeboren in de Wei. Ze vertelt dat het poppenspel een ondergewaardeerde kunstvorm is. Velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren… Terwijl Otto Vogelenzang zich snel verkleedt vertelt Lidewij dat haar poppenspelende ex-man inderdaad goed is met levenloze objecten tot leven te wekken. Het wachten is op Tjeerd maar die is zijn auto aan het parkeren. Frits gaat Tjeerd even zoeken. En het publiek weet, net als de poppenspelers: poppen komen altijd opdagen als we ze samen heel hard roepen! Hetgeen prompt gebeurt.
Uiteindelijk wordt in het kader van de Boekenweek een 'meditatief objectentheater' neergezet. Waarbij de spelers worden uitgedaagd om de 'innerlijke groente van jezelf te visualiseren.' Na een paarse aubergine en een groene courgette aanschouwt een verbaasd Paradox een wortel in gevecht met een aubergine. Achter een wapperende doek, als vorm van grensverleggend experimenteel theater. Wat, toegegeven, een heel ander einde is dan normaal.
Volgend artikel: Milieucafé 1 juni 2017
Foto's: Wendy Presser
Verslag: Hans van den Berk