Nachtwakers

Medicinaal en muzikaal weldadig

De muziek komt traditioneel van jonge talenten van wie we in de toekomst vast nog meer zullen horen. Deze donderdag pakken we uit met een band die grossiert in aanstekelijke rock, ska en reggae: De Nachtwakers. Kevin Verlouw (zang, gitaar), Noud Kloosterboer (toetsen) en Johan Marsman (bas) verzorgen een akoestisch optreden. Het is vrijwel hun eerste sinds het begin van de lockdown dus de band is net zo blij verrast met de volle zaal als het publiek met de Nederlandstalige liedjes.

Het eerste nummer heet Mijn Medicijn en staat ook op de debuut EP van de band 'Ontwaak'. Zanger Kevin vertelt dat hij het geschreven heeft toen het niet zo goed met hem ging. "Toen bedacht ik: wat helpt me nu echt door moeilijke periodes heen. Dat blijkt de muziek te zijn en zo is het nummer ontstaan."

Het trio -de drummer was niet nodig voor dit optreden- produceert een zonnig reggaegeluid dat doet denken aan Henny Vrienten maar dat mag in Tilburg. De drums worden niet gemist vanwege de aanstekelijke echo op de keyboards.

Dit is mijn medicijn
Dit is mijn therapie
Dit is mijn medicijn
En meer hoef ik ook niet

Na de pauze komende De Nachtwakers terug. Kevin vertelt dat de bandleven allemaal van de Rockacademie komen. (Alwaar hij overigens recent is afgestudeerd met een 9.) De naam van de band is uit het leven geplukt: "Ik was echt een nachtmens. We maakten aanvankelijk muziek met zijn drieën en toen we een band moesten oprichten was er ook een naam nodig. Het woord 'Nachtbrakers' viel af en 'Nachtwakers beviel beter."

Heeft de band iets met milieu en duurzaamheid? "Ik rij geen auto maar dat is omdat ik geen geld heb," grapt Kevin. Vorig jaar nam de band een nummer op getiteld Plastic, maar eigenlijk gaat dat meer over plastic mensen. Ooit maakten ze een nummer tegen Donald Trump en als ze binnenkort iets gaan opnemen is het niet ondenkbaar dat Poetin doelwit wordt. Maar in Paradox is gekozen voor Neem De Tijd.

Het nummer is wat vlotter maar de tekst heeft bepaald diepgang. De boodschap is dat mensen moeten vertrouwen op het proces. "Het gaat erover dat je je eigen pad moet kiezen." Tijdens de uitvoering gebeurt iets grappigs: de band mist de drummer en de zaal wordt uitgenodigd om het gat op te vullen met ritmisch handgeklap. Het gaat zowaar goed - zozeer dat het spontaan opnieuw gebeurt tijdens het laatste couplet.

Wie het hardste schreeuwt is als eerste z'n stem kwijt
Wie het snelste rent is als eerste moe
Wie het hoogste klimt is als laatst weer beneden
En wie van alles vindt is degene die het minste zoekt