Autoluw en aantrekkelijk: Chillburg
Reactie wethouder Grashoff
Voor de tweede keer betreedt wethouder Rik Grashoff het podium in Paradox. Eerder deze avond trok hij het boetekleed aan voor het onoordeelkundig maaien van de oevers van de Piushaven. Helemaal voorkomen kun je dit soort incidenten niet maar Rik verzekert het publiek dat er serieus naar gekeken wordt.
Over naar de autoluwe binnenstad. Eerst maar een recensie van het pionierswerk van het MOT: Rik meldt dat het niet klopt dat Delft het grootste aantal vierkante meters voetgangersgebied heeft. Hij was daar destijds zelf wethouder en geestelijk vader van het autoluw maken van de binnenstad. Echter, ontnuchterende constatering: er is in de Delftse binnenstad géén voetgangersgebied. Wel is bij de inrichting gekozen voor smalle straten, eenrichtingsverkeer, ruime trottoirs en meer groen. "In alle straten mag je dus gewoon fietsen; maar er zijn straten waar je op zaterdag niet kunt fietsen omdat het eenvoudigweg te druk is met voetgangers. Deze situatie levert echter geen enkel probleem op, mensen passen zich aan."
Grashoff is dan ook geen voorstander van een exclusief voetgangersgebied. Liever kiest hij voor autoluw. In de praktijk betekent dit een heel beperkte toegankelijkheid voor auto's. "Automobilisten zullen daarom eieren voor hun geld kiezen en de binnenstad zoveel mogelijk gaan mijden. Dit komt overeen met wat in het dwaalgebied van Tilburg is gedaan. Daar komt nog maar weinig doorgaand verkeer, terwijl auto's nog wel mensen en spullen even kunnen brengen en halen - maar niet parkeren."
De opgave voor het centrum is kortom de verblijfskwaliteit en aantrekkelijkheid verhogen, zonder dat je fietsers uitsluit. Verbeter de situatie voor voetgangers maar ga geen autootje pesten. Grashoff erkent dat de mix van fietsers en voetgangers op sommige plekken inderdaad leidt tot frictie, met name op het Pieter Vreedeplein. "Daar moeten we nog experimenteren met de inrichting."
Uitbreiding van het huidige voetgangersgebied is voor de wethouder niet taboe. Op sommige plaatsen wil de gemeente wel uitbreiding overwegen, mits dit passend en logisch is. Rik denkt dan bijvoorbeeld aan de Nieuwlandstraat, die onderdeel zou kunnen worden van een logische en aantrekkelijke voetgangersroute richting station. Maar voorlopig wil hij eerst het Stadsforum en de Parkring afronden. De volgende grote klus wordt de Spoorlaan, wat Rik betreft gaan daar in de toekomst de auto's verdwijnen en blijft er uitsluitend een busbaan over. Grashoff concludeert: "En als dat allemaal achter de rug is, kunnen we volgende stappen zetten. Maar ik zie dit niet gebeuren in de huidige collegeperiode."
De toekomst
De conclusie is dus dat de autoluwe binnenstad een project is voor de lange termijn. Bij de politiek en bij stakeholders is er veel draagvlak voor het aantrekkelijker maken van de Tilburgse binnenstad. Voorwaarde is dan wel dat iedereen in de binnenstad zich gedraagt en rustig rijdt. De inrichting dient hierbij te helpen, dus brede trottoirs, veel groen, meer kwaliteit van het openbaar gebied. Voetgangers en fietsers verdienen volop ruimte om onderlinge fricties te beperken. Doorgaand autoverkeer wordt ontmoedigd door smalle straten, geen parkeermogelijkheden en een omslachtige wegenstructuur. Parkeren vindt bij voorkeur plaats buiten de Parkring, eventueel in een transferium.
Voor bewoners en gebruikers van de huiskamer van de stad blijven winkels en woningen bereikbaar voor kort parkeren, om spullen en mensen te kunnen halen en brengen. Overwogen kan worden om ook locaties in te richten voor pakketbezorging. Voor de korte termijn is het parool: voortvarend en goed afronden wat in gang is gezet in het dwaalgebied, het Stadsforum, de Parkring en straks ook de Spoorlaan. Uitbreiding van het voetgangersgebied mogen we vooral verwachten op plekken waar dit logisch is en toegevoegde waarde heeft. Zoals in de Nieuwlandstraat en op diverse kleine locaties zoals bij Kandinsky.
Twee Engelse begrippen blijven hangen na deze uitgebreide discussie: ontwikkel de binnenstad tot een Slow City. En als Milieucafé zien wel brood in een meer Tilburgs motto: Chillburg.
Zoals wel vaker na een goede discussie kunnen we toezeggen dat het Milieucafé de ontwikkelingen blijft volgen.
Video van bijdrage Rik Grashoff
Volgend artikel: Pecha Kucha Marc
Verslag: André Walraven
Fotografie: Wendy Presser
Video: Paul van Rijswijk
